poruszać się niespokojnie

См. также в других словарях:

• kręcić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} poruszać się wokół osi, obracać się wkoło, wirować; wprawić siebie (o ludziach, zwierzętach) lub zostać wprawionym (o przedmiotach) w ruch obrotowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pary… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wiercić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} siedząc, leżąc, stojąc w jakimś miejscu, nerwowo, niespokojnie się poruszać, stale zmieniać pozycję, ułożenie ciała; kręcić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przestań wreszcie się wiercić na tym krześle. Wiercić się w łóżku. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wiercić — ndk VIa, wiercićcę, wiercićcisz, wierć, wiercićcił, wiercićcony 1. «świdrując, drążąc robić w czymś otwór; świdrować, borować» Wiercić otwory w ścianie, w desce. ◊ pot. Wiercić komuś dziurę w brzuchu «nudzić nieustannie nalegając na kogoś, aby… …   Słownik języka polskiego

• tłuc — ndk XI, tłukę, tłuczesz, tłucz, tłukł, tłuczony 1. «uderzeniami rozbijać na kawałki, rozgniatać coś, niszczyć coś przez uderzanie, rzucanie; rozbijać» Tłuc szklanki przy zmywaniu. Brzęk tłuczonego szkła. Tłuczone kartofle. Tłuc kamienie. Tłuc… …   Słownik języka polskiego

• biegać — ndk I, biegaćam, biegaćasz, biegaćają, biegaćaj, biegaćał 1. «biec od czasu do czasu; poruszać się pośpiesznie w różnych kierunkach; brać udział w biegu» Dzieci biegają po podwórzu. Zwierzęta biegają w klatkach. Biegać po mieście w poszukiwaniu… …   Słownik języka polskiego